လူတို့သည် မိမိကိုယ်မိမိ အခြားသူများနှင့်နှိုင်းယှဥ်ကာ မိမိ၏ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ကို အားမရခြင်း၊ အများ၏ နှစ်သက်ချစ်ခင်မှုမရဟု ခံစားရခြင်း၊ အခြားသူများလောက် အသုံးမကျဟူသော ခံစားချက်တို့ကြောင့်  ဘဝကို စိတ်ပျက်ကြ၏။ တန်ဖိုးမရှိသော လူသားများအဖြစ် ခံစားရကြ၏။ ဘဝအောင်မြင်တိုးတက်ရေး၊ စိတ်ချမ်းသာပျော်ရွှင်ရေး ဆိုင်ရာ စာအုပ်စာပေအများစုက ထိုပြဿနာကို ဖြေရှင်းဖို့ လူများကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချစ်ရန်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အလိုလိုက်ရန်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သူမတူထူးခြားသူဟု ခံယူရန် အားပေးအားမြောက်ပြုကြသည်။

သို့​သော် လူသားတို့၏ မရှိမဖြစ်လိုအပ်ချက်မှာ မေတ္တာတရားသာဖြစ်သည်။ လူသားတို့သည် လောကီအရာများ၌သာ ဘဝပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုကို ရှာဖွေကြလေရာ စိတ်ပျက်ခြင်းနွံထဲ ရုန်းလေနှစ်လေဖြစ်ရကြသည်။ မေတ္တာအသိုက်အဝန်းရှိရာအရပ်တွင်သာ ဘဝပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုကို ရှာတွေ့နိုင်သည်။ ထိုမေတ္တာအသိုက်အဝန်း၏ မိသားစုဝင်တစ်ဦးဖြစ်လာဖို့ "ချစ်သား" "ချစ်သမီး" ဟု သင့်ကို ခမည်းတော်ဘုရား ခေါ်ဖိတ်နေပါသည်။